/p. 5/ DIALOGUS II
De coeli materia.
Alexander. Iulius Caesar.
Alex. – Quandoquidem Lycei Doctor celeberrimus
Stagirita tria dixit esse
omnia: Deum scilicet, Hyle et Coelum,
investigemus, quaeso quamnan
Deus ipse materiam coelo attribuerit.
Imo prius disquiramus sitne omnino
in coelo materia. I. C. – Averrois quidem sectatores,
pro coeli sempiternitate dimicantes, materiam
e coelo amoverunt. Alex. – Bone Deus, quaenam
illos ad hanc opinionem adduxit ratio?
I. C. – Audies: «Materia – inquit Averroës[1] – est subiectum
contrariorum, igitur et corruptionis. At
in coelo corruptio nulla, nec materia igitur».
Alex. – Perdocte aedepol. I. C. – Mihi vero maior
argumenti propositio non probatur. Materia
enim non est subiectum omnium contrariorum
necessario, sed contrarietatis tantum, quae
est secundum ubi. A Natura enim data fuit materia,
non ob transmutationem ad generationem
primo et per se ut, ubicunque sit, ibi etiam
sit generatio et corruptio, quae ex contrarijs
infertur, sed ad subsistendum formae corporeitatis